Ulu Caminin temeli Yıldırım Bayezıd Han tarafından, Niğbolu savaşı kazanıldıktan sonra 1398’de attırılmıştı. Bugün giriş kapısının üzerinde Osmanlıca kayıta göre inşaat, hicri 804’te yani 1402 tarihinde tamamlanmış.

          Ulu Cami'nin henüz nedeni tam olarak bilinmeyen ilginç bir özelliği de kuzeye bakan kapısının sol üstündeki pencere kemerinde bulunan süslemeleridir. Bu pencerede muntazam kesilmiş biçimde haç, Davut yıldızı ve henüz neyi sembolize ettiği bilinmeyen üç tane şekil vardır. Tarihin fısıltısı doğru ise o da hilal olmalıdır.

          Camii, yapımından bir yıl sonra 1403 yılında Moğol Şeyhi Emir Bedrüddin tarafından yaktırılmıştır. Bu yetmemiş Karamanoğlu Mehmed Bey’in 1413 yılındaki Bursa kuşatması sırasında bir kez daha yaktırılmıştır. Buraya bir şerh düşelim ve camiyi yakanların ne Yahudi ne de Hıristiyan olmadıklarını belirtelim.

          Camii “on iki” büyük yığma ayak üzerinde yükselir. Çatısını yirmi kubbe örter. Ortadaki kubbe camla kaplıdır. Tam altındaki şadırvanın ise buruk bir öyküsü vardır. Rivayete göre caminin yeri istimlâk edilirken evini satmak istemeyen bir kadının evi zorla alınır. Gönül rızası olmadan alınan yerde namaz kılınamaz, diye düşünülür ve evin yerine denk gelen kısma on altı köşeli bir mermer şadırvan yapılır. 

     Ulu Camii 1 Mart 1855 tarihli büyük Bursa depreminde ve 1889 yangınında büyük hasar görmüştür.             

                      Oğuz Kanbir'in 17.4.2007'de yayımlanmış köşe yazısından bir bölümdür.