|
|
10 nisan 1869 günü Filibos mahallesinde Türkmenoğlu Konağı'nda Senayi
Mektebi açıldı. Islahhane adı ile çağrılan bu okulda önceleri yalnızca
dokumacılık öğretildi. İlk üretim olarak jandarmalar için elbiselik kumaş
dokundu. Daha sonra kunduracılığın öğretilmesi için İstanbul'dan öğretim
görevlileri ile birlikte yeni aletler getirildi. Giderek çalışmaları ile
dikkat çekmeye başlayan Hamidiye Senayi Mektebi'nin ders programlarına
1900'lü yıllardan sonra Fransızca ve musiki dersleri de eklendi ve okulda
bir bando kuruldu. 1906 yılında ise Hükümet Caddesi'nde okulun bir satış
mağazası açıldı. Okulu geliştirmek için neredeyse tüm Bursa halkı seferber
oldu. Piyango tertip edildi ve Atıcılar mevkisinde düzenlenecek hayvan
pazarından alınacak pazar resmi okula bırakıldı. 1906 yılında Bursalı Necip
ve İstanbullu Mirat Efendiler, Avrupa'da imal ettirdikleri sigara
kağıtlarını Hamidiye Senayi Mektebi Sigara Kağıdı adı altında satmak için
ruhsat aldılar. Bu satışın tüm geliri de mektebe bırakılacaktı. Mektep ilk
açıldığı konakta iki yıl kaldıktan sonra Tophane semtine taşındı.
Okulun tarihi 2011'de kitaplaştırılmıştı
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Yoksul Öğrenciler Milyon Dolarlık Hayallerini
Nasıl Gerçekleştirdi
Soner Yalçın
Coşkunöz, Durmazlar,
Diniz, Ermetal, Mutlusan, Ünimak, Karmod, Hidro Tek, Kema Makine, Mimfa,
Kuzuflex, Omega Otomotiv, Başarır, Tuğra Makine,Türkkar, Yuneka, Kardoba,
Beltan, Revsan, Biytaş, Modsan...liste uzayıp gidiyor. Hepsi ihracatçı,
hepsi Bursa'da.Ciroları yüz milyonlarca dolar. Bu şirketlerin kurucularının
ortak bir özelliği var. Bugünlerde çocuklarını okullara gönderecek ailelerin
bu ortak yanı bilmelerini istedim. Ticari hayata 1955'de
atılan M. Kemal Coşkunöz bugün 400 milyon cirosu olan Coşkunöz Holding'in
kurucusuydu. 1956'da küçük bir atölyede iş hayatına başlayan
Ali Durmaz, bugün cirosu 150 milyon dolar olan Durmazlar Hlding'in
sahibiydi. Bugün 11 şirket ve iki bin çalışanı olan Talat
Diniz, Diniz Holdinğ'i 1976 yılında kurdu. Ve diğer
şirketlerin kurucuları şu isimlerdi: Fahrettin Gülener- Ermetal;
Atilla Öztelcan- Kuzuflex; Mehmet Ülker- Meta Teknik; Serkan Köristan-Gera
Makine; Ali Olağaner-Mutlusan; Necmettin Pınar- Pınar Metal; Ali
Altınipek-Omega Otomotiv; Hulusi Burkay-Burkay Tekstil; Abdullah
Bayrak-Elsisan; Nurettin Akbal-Ceyantek; Burak Selamet- Ünimak; Zeki
Tunaoğlu-Tunaoğlu AŞ; Yusuf Meriç-, Kadir Gümüş-Yuneka; Ali
Tosun-Mutfakçılar AŞ; Sabri Evci-Revsan; Cengiz Malkoç-Karmod; Emin
Işıkverenler-Başarır Kalıp;Yusuf Keser-ŞRK AŞ;Vehbi Varlık-İnoksan; Harun
Keser-Kema Makine; İhsan Gürcü-Türkkar Otobüs; Erhan Kara-Hidro Tek; Fahri
Tuğral-Tuğra Makine; Veli Kaynar-Hidrosel; Turgay Şenel-Modsan; Fevzi
Uçar-Mimsa; Hüseyin Şahinkul-Şahinkul AŞ; Turgut Yavaş-Turgut Ticaret;
Hüseyin Karabacak-Hüner Triko; Kenan Bayrak-Kardoba; Suat Gülçimen-Biytaş;
Rahim Kuru-Baykal AŞ; Süleyman Beltan-Beltan AŞ. Milyon
dolarlık cirolara sahip şirket kurucularının hemen hepsi yoksul ailelerin
çocuklarıydı. Hayır, ortak yanlarından kastettiğim yoksul
olmaları değil. Bu şirketlerin hepsinin sahipleri aynı okuldan mezundular:
Tophane Endüstri Meslek Lisesi, eski adıyla Bursa Erkek Sanat Enstitüsü.
Hepsi, artık devletin ve dolayısıyla ailelerin pek ilgi göstermeediği meslek
lisesi mezunuydular. Kimi tesviyeci, kimi dökümcü, kimi makineci, kimi
marangoz, kimi dokumacıydı. 140 yaşında bir okul. Bugün
Bursa'nın en önemli sanayi kentlerinden biri olmasında, bu okulun katkısı
görmezden gelinemez. Okulun hikayesi de ilginç:
Bursa valisi İzzet Paşa okulu 29 mart 1868'de yoksul ve kimsesiz çocukları
koruma amacıyla ıslahane olarak kurdu. Başına da jandarmadan Hüseyin
Efendi'yi getirdi. Burada ileride iş edinebilmeleri için çocuklara el
hünerlerine dayanan meslekler öğretilmeye başlandı, biçki, dikiş gibi.
Yararı da görüldü: 1877-78'de Rusya ile savaşan Osmanlı askerlerine elbise
dikildi. 1899 yılında okula Hamidiye Sanaye Mektebi adı
verildi. Temmuz Devrimi (1908, II: Meyrutiyet) okulun gelişmesine ön ayak
oldu. Bu dönemde demir, tesviye, döküm atölyeleri kuruldu.
Cumhuriyetin ilk Milli Eğitim Bakanlarından Vasıf Çınar, I. Dünya Savaşı
dönemlerinde okulda öğretmenlik yaptı ve okulun yedi yıllık bir lise haline
gelmesini sağladı. Okulun artık birçok bölümü vardı:
marangozluk, tesviyecilik, tornacılık, dökümcülük, ağaç tornacılığı,
modelcilik, kunduracılık ve demircilik. Osmanlı'nın ayağa
kalkmak için toprağa dişiyle tırnağıyla tutunduğu I. Dünya Savaşı yıllarında
öğrenciler sabaha kadar çalışarak Mehmetçiğin ihtiyaçlarını gidermeye
çalıştı. Kimi cepheye koşup şehit oldu. Aynı direniş ulusal kurtuluş
savaşında da gösterildi. İşgal yıllarında bakımsız kalan
okulun yardımına genç Cumhuriyet yetişti. Vali Hacı Adil Bey bizzat kendisi
kolları sıvadı ve okulu tekrar eğitim görülebilecek bir yer haline getirdi.
Yerli malı üretiminin teşvik edildiği o yıllarda okul sık sık sergiler
düzenledi. Öğrenciler ürettiklerini satarak okula katkıda bulundu.
Okul 1927 ve 1944 yılında iki kez yangın tehlikesi atlattı. 1952'de Bursa
Erkek Sanat Enstitüsü adını aldı. 1958'de ek olarak Akşam
Tekniker Okulu açıldı. Yirmi beş yaşını aşmamış Erkek Sanat Enstitüsü
öğrencilerinin alındığı bu okul üç yıllıktı. Başlangıçta makine bölümü olan
bu okulda 1963-64 öğretim yılında elektrik bölümü eklendi. Bu okullar
nedense tüm ülkede 1968 yılında kapatıldı. Yerine bugünkü teknik liseler
açıldı. 1974 yılında okulun adı Bursa Teknik Lise ve
Endüstri Meslek Lisesi oldu. Aynı yıl Yeniyol'daki bölüm bağımsız bir okul
halini aldı. Böylece Bursa'da iki Endüstri Meslek Lisesi oldu. Eski okula
Tophane Endüstri Meslek Lisesi, Yeniyol'daki okula Yeniyol Endüstri Meslek
Lisesi adı verildi (bu okulun adı sonradan Demirtaşpaşa Endüstri Meslek
Lisesi oldu). 1987'de Tophane Anadolu Teknik Lisesi açıldı.
Bu liseye sonradan bilgisayar ve makine bölümleri dahil edilerek günümüzdeki
haline ulaştı.
Yazarın Hürriyet gazetesinde 31.8.2009'da yayınlanan yazısının bir
bölümüdür.
|