Rumeli Hisar’ını harap haline muhafaza etmeye taraftarım. Bu harabe şimdiki halinde bırakılmalı ki gözlerimizin alıştığı timsalinin tesirini verebilsin. Bu şekil iki yüz seneden beri Boğaziçi’nin muhteşem manzaraları sahnesine bir hassa-i farika olmuştur. Ben Hisar’ın bugünkü şekillerinden hiçbirini değiştirmeyeceğim. Benim fikrime göre tamir mesaisi bu hatlar dahilinde kalmalı….. Eşya olsun, tunç olsun, sikke, halı, resim, heykel, eski bina olsun, bütün eski eserlerin ihyasında itina edilecek en mühim nokta, eskiliğin tesirini muhafaza etmektir.

s. 128:   Harp zamanında İstanbul’a bir mimar Zürcher geldi idi. Bu sanatkara o zamanki hükümet Rumeli Hisarı’nı, kalelerini tekrar abadan etmek işini teklif etti. Hisarları gidip gören bu mimar, Türklerin İstanbul toprağında fetihten bir sene evvel kurduğu o mimari muhalledesini asla düzeltmeyerek yalnız takviye etmek usulüyle ihya edeceğini söyledi, hatta kale içinde büyük sofalı kar-ı kadim harap bir evi de aynen kurmayı düşündü. Bizim yıkanlarımız bir zihniyette, muhafaza edenlerimiz bir zihniyetteir. Mesela Rumeli Hisarı kalesinin imarı bizim mimarlarımıza tevdi olunsaydı her taşını cilalarcasına temizlerler, kulelerin tepelerine eski kubbelerini takar, zamanın bu taşlara sindirdiği ruhu tamamıyla sıyırarak yepyeni bir hale koyarlardı. Son zamanlarda birkaç eski camimiz bu usullerle imar edilmedi mi?