Bursa'da su dağıtımı ve yönetimine dair ilk kurum olan Su İdaresi Şefliği 1926'de belediyeye bağlı olarak oluşturuldu. Bu kurum açılma nedenlerinden biri şehir şebeke suyunun yetersizliğiydi. Sorunu çözmek için 1926'da Teferrüç su deposu yapılması planlanmış ancak inşaata 1929'da başlanabilmişti.

    Kentin büyümesiyle birlikte su sıkıntısı 1932'de yeniden hissedilir düzeye erişti. Böylece Gökdere Vadisi'nde araştırma ve memba etütleri başlatıldı. Pınarbaşı, Kurtbasan, Kaplıkaya, Alaşar, Çekirge, Naip, Asa suları mahalle komisyonları tarafından idare edilirken 1 Nisan 1935'te bu suların idaresi belediyeye verildi.

   Belediyeye bağlı olarak kurulan Su İdaresi Şefliği 1930'da 1580 sayılı Belediye Kanunu çıkana kadar Bursa'da içme suyu ile ilgili faaliyetlerini sürdürdü. 1931 yılında 16 kilometrelik bir hattın inşaatıyla Uludağ'dan beş kaynak suyu daha şehre getirilmişti.

   Belediyenin 1932'de yayınladığı 829 nolu kararla "Su İnzibatı Talimatnamesi" 1941'e kadar yürürlükte kaldı. 1935'te belediyede "Mülhak Kullanım Suları Şefliği" kurulduysa da bu birim 1939'da kapatıldı.

    Pınarbaşı kaptajı (çarşaf) 1937'de inşa edilmiş, bu kaptajın yanına 1953'te Mevlevihane Su Deposu yapılmıştı.  Şehrin ve nüfusun büyümesiyle birlikte Sular İdaresi Şefliği belediyeden ayrılarak bağımsız Mülhak Sular İdaresi Müdürlüğü kuruldu.

                                     Pınarbaşı çarşaf su deposu - 1938 

    1935-1972 arasında Bursa Sular İdaresi'nde çalışmış İhsan Uzer'in verdiği bilgilere göre eskiden şehrin hem içme hem de kullanma suları toprak künk, bunların deliklerini tıkamaya mahsus saman çöpü, tahta talaşı ile çeşmecilerin her gün yaklaşık 100 kaleme ayrılan su yollarını evden eve  yedekleyerek akıtmasıyla sağlanmaktaydı. Kaplıca, Kaba kuşak, Harcı, Şali, Kızık adlarıyla beş künk 1766'da oluşturulmuştu. Bunlar 1941'de de dahi şehrin içinde beş bin haneyi dolaşıyordu.

    1924'te abone fiyatları sabit bırakılmış ve su abone numaraları konması kararlaştırılmıştı. Suların kontrolü zor olduğu için heyet toplantısında operatör Emin, Umur-u Miyahiye başmühendisi Asaf, mühendis  Baci ve sıhhıye müdüründen oluşan komisyonun Pınarbaşı suyu da dahil mevcut suların islahı ve çoğaltılarak dağıtılmasıyla, hatta Nafıa Vekaletiyle temasta bulunmasıyla görevlendirildi.

    1925'te 500 adet su saati satılması için tahsisat ayrılmıştı. 1925, 1928 senelerinde bütçe giderek artmış ve 1929'da 5350082 kuruşa yükselmişti. 1931'de belediye 280 bin lira harcayarak Uludağ memba sularını şehre getirmiş, şehir şebekesine ilaveler yapmıştı. Şehir sularının ıslahı ile 1932'de mühendis Suphi (Subul) görevlendirildi. Suphi Bey 1935'e kadar bu görevde kaldı.

      1939'da başmühendis Abdurrahman Bereket, su fen memuru İhsan Uzer ve arkadaşları tarafından 654 bin liralık keşif ve ıslah projesi hazırlandı. Bu proje Sıhhıye Vekaleti tarafından ertesi yıl onaylandı. Ancak Abdurrahman Bereket'in istifası üzerine proje yarım kaldı. Sonradan belediye başkanı Mehmet Cemil Öz zamanında (1934-37) yeniden başlandı ama bitirilmesi vali Refik Koraltan ve belediye başkanı Sıddık Sami Arel döneminde (1940-42) oldu.

                                                       Kaynak: Resimlerle Buski Tarihi, Büyükşehir Belediyesi yayınları, 2009  

    Başlatılan projeler1946'da vali Haşim İşçan zamanında Bayındırlık Bakanlığı Sular 1. Mıntıka müdürü Celal Ergani'nin revizyonu ile yeniden projelendirildi. Belediye kontrol teşkilatında su mütehassısı yüksek mühendis Suphi Subul'un idaresinde Sedat Suverir, Memduh Kurtoğlu, Bilge Atillasoy, Ömer Atillasoy, Macit Derbent, Orhan Yalvaç, Halil Akay gibi yüksek mühendisler bulunmaktaydı. Böylece Kırkpınar sularının isalesi işine girişildi. 9 Mayıs 1946'da en düşük fiyatı veren müteahide ihale edilerek işe başlanmış ve şehre ilk su Aralık 1947'de verilmiş oldu.

   17.10.1948- Teferrüç su deposunda Kırkpınar isale su hattı için İsmet İnönü'ye açıklama yapan Su  İşleri Müdürü İhsan UZER-Yanında gözlüklü su mühendisi Suphi Subul (Ender UZER Arşivi)

    Bursa Sular İdaresinde 1940-49 arasında çeşitli dönemlerde  kadro ihtiyacının arttığı, ek kadro ile uzman kişilerin görevlendirildiği görülür. Dahiliye Vekaleti'nin bir kararnamesi ile teşkilata 260 lira aylık ücretli bir başmühendislik, 75 lira aylık ücretli su fen memurluğu, 60 lira ücretli muhasiplik, 50 lira ücretli su katipliği ve ayniyat muhasipliği, 40 lira ücretli kontrol memurluğu  ve müfredat katipliği ilave edildi. 

   1948: İsmet İnönü Bursa'da. Ortada gözlüklü vali Haşim İşçan, en sağda İhsan Uzer 

    İhsan Uzer Bursa Sular İdaresinde memur olarak görev yaparken 1941'de Bursa Suları adlı bir araştırma yaptı. Bunda şehre 161 kaynaktan su sağlandığını belirtir. Hatta bu su kaynaklarından biri de kendi keşfettiği için adıyla (İhsan pınar- 1936'da bulmuş) anılmaktadır. Uzer kente gelen suların üç hoktada toplandığını da belirtir: Kırkpınar hattından gelen sular, Gökdere ve batı bölgesinden gelen sular, Pınarbaşı membaları. Uzer bu araştırmasını Bursa Halkevi dergisinde de yayınlamıştır. Uzer Bursa'da kişi başına düşen su miktarının 175 litre olduğunu de ekler. 

    Bursa sularıyla ilgili önemli çalışmalar şunlardır: Suphi Subul'un 1948'de yayınladığı Bursa İçme Suları; BUSKİ eski önetim kurulu üyesi Arif Selçuk Özer'in 2001'de yayınlanan Pınarbaşı'dan Doğancı'ya Bursanın İçme Suyu Tarihi; Prof. Dr. Hasan Ertürk'ün 2007'de basılan Suyun Bursa Serüveni (UÜ yayınları, 2006).

  Kaynak: "İhsan Uzer'in Araştırmalarıyla Bursa Suları", içinde: Bursa'da Zaman Mekan İnsan- Bursa'nın Yunan İşgalinden Kurtuluşunun 100. Yılı, editör: Behçet Kemal Yeşilbursa, sayfa 536-542'den kısaltarak alınmıştır.